Review Musicfrom on ‘The Island Sessions’.
Wat is het mooie aan reizen? De reis? De bestemming? De mensen die je ontmoet? De souvenirs wellicht? Of de plek waar je overnacht? Zeker is dat je accommodatie wel van hele grote invloed is. Dat heeft de band Hotel zeker goed voor elkaar. Het vergt wat minuten voor het kwartje valt en misschien is een blik op de website nodig alwaar je de afkomst van de muzikanten kunt zien, maar als je dan ook nog de cd opzet moet je eigenlijk niks anders dan “Aha” zeggen. Hotel is als band wat je van een accommodatie verwacht: je wilt er blijven, er zijn leuke mensen, altijd wat te doen, variatie.
Natuurlijk kan het ook andersom; nu de hele latin/gipsy trend van een jaar of 3 geleden wat overgewaaid is klinken de ‘Island Sessions’ fris zoals de groep ook onlangs liet horen bij Harm Eedens in het tv programma ‘On Air‘. De titel doet wellicht wat Caribisch aan, maar wees gerust het is allerminst een reggaeschijf. Wel is het een herberging van zeer authentieke muzikanten. Verrassend, als je alleen weet dat dit om (weer) een band uit regio Amsterdam gaat en je verwacht een stel figuren met zware vierkante zwarte brillen en retrohaar die waarschijnlijk “een poging tot” gaan doen. Niets van dat alles. Er is de tijd voor genomen en ieder mag op dit schijfje zijn zegje doen in de bar van het hotel waarin dit muzikale gezelschap onderkomen vindt alsof ze juist uit de kamers zijn gekomen.
Hel gezelschap bestaat uit tenminste 8 nationaliteiten uit landen in Europa en Latijns Amerika (ze schijnen zelf niet te weten hoeveel het er precies zijn), maar het leeuwendeel van de nummers is Spaans en Engelstalig. Die nummers zijn gebouwd rond een Oost Europees Balkanritme, Mariachi, Americana of een mengeling ervan en vaak up tempo, maar behandelen, naast de gevonden en verloren liefde, thema’s die je vandaag niet vaak meer prominent hoort: racisme en milieu. Echter, deze thema’s liggen, misschien door de taalbarriere, niet dik aan het oppervlak.
De cd is goed geproduceerd en zelfs een ‘interlude’ (die vaak niet veel voorstelt) blaast je weg, omdat je hoort dat de strijkers en gitaristen die hier samenspelen veel in hun mars hebben. Vervolgens pakt dit uit in een goed ‘Selling Dreams’ met de voltallige band en tweetalige zang. Naast tweetaligheid, wordt er met oude radioklanken gespeeld en een soort spoken word. De band kan zelfs wegkomen met het gebruik van een veelal lullig kerkorgel. Middels tempowisselingen weet de band je mee te voeren van zomerse sferen naar tranentrekkers.
De vele blaassecties en grote verzameling aan muzikale culturen maken dit tot een goed album. Ondanks dat je er als autochtoon waarschijnlijk geen snars van verstaat en het moeilijk dansen is met je Nederlandse gebrek aan ritmegevoel. Ten tijde van ter perse gaan van deze recensie is de cd presentatie helaas al geweest, maar probeer nog ergens in het hotel in te checken.
aantal tracks: 11
speelduur: 43:25 minuten
Je kunt drie fragmenten beluisteren in onze MusicPlayer en je vindt meer informatie over dit album in onze afdeling Releases
